บทที่ 1569 พลังวิเศษของเผ่าสามตา

มันเป็นร่างของวานรโบราณขนาดมโหฬาร

เมื่อยืนหยัดอยู่กลางผืนฟ้า ดินแดนแห่งนี้ก็เหมือนกับถูกห้อมล้อมไปด้วยเทพเจ้าและอสูร และเต็มไปด้วยพลังสะท้านโลกเหนือสวรรค์ทั้งเก้า

โดยเฉพาะหว่างคิ้วของวานรโบราณ มันมีดวงตาแนวตั้งปรากฏอยู่และดูราวกับทางช้างเผือกกำลังตกลงมา รวมไปถึงกลิ่นอายอันน่าเกรงกลัวเหนือทุกสิ่งมีชีวิต

กลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์มหาศาลค่อย ๆ แผ่ขยายออกมาราวกับไฟลามทุ่ง

“บรรพชนแห่งเผ่าสามตา ใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ของผมฆ่าอสูรนั่นสิครับ!”

ในตอนนั้นเอง หยางเฉินค่อย ๆ แบมือออกและตะโกนเสียงดังลั่น

เขาอยู่ในชุดคลุมสีดำยืนตระหง่านอยู่ท่ามกลางพลังศักดิ์สิทธิ์รุนแรง เส้นผมอันงดงามพลิ้วไหวตามไปด้วย มีรอยยิ้มบางอยู่บนมุมปาก และยังมีกระทั่งแววความชั่วร้ายอยู่อีกด้วย

และเมื่อเขาพูดจบ

หยางเฉินก็หลับตาลงเบา ๆ ในทันใด

ร่างลวงตาวานรยักษ์ข้างหลังเขาก็ลืมตาที่สามที่อยู่ตรงหว่างคิ้วขึ้นในทันใด มันเผยให้เห็นกระแสพลังอันมืดมิดราวกับเหวลึก แล้วคลื่นพลังปราณก็พลุ่งพล่านออกมาและพลังปราณสีดำก็พุ่งตรงออกไปในทันใด

เส้นสีดำบาง ๆ นี้มีขนาดเล็กจิ๋ว แต่เมื่อปรากฏตัวออกมา มันก็เต็มไปด้วยคลื่นพลังไร้เทียมทานและสามารถทำให้ทุกสิ่งมีชีวิตต้องชะงักงัน

ไม่ว่าจะผ่านไปทางใด ห้วงอากาศก็จะถูกทำลายลงทุกตารางเมตร

มันไม่เหลือสสารใด ๆ ไว้อีกและแม้แต่หลุมดำทั้งหลายก็ถูกทำลาย มันคือความตายที่เงียบสงัดอย่างแท้จริง

ตูม!

เส้นสีดำนั้นรวมตัวกันเป็นพลังศักดิ์สิทธิ์ ก่อนจะกลายเป็นใบมีดแหลมไร้เทียมทานกลางอากาศ ทำให้คลื่นพลังสะท้านโลกแพร่กระจายออกไปสู่โลก ทะลุผ่านห้วงมิติและกาลเวลา และมุ่งหน้าไปยังฉู่โม่วอย่างว่องไว

ในตอนนั้นเอง

เมื่อใบมีดนี้โจมตี ห้วงมิติและกาลเวลารอบกายฉู่โม่วก็หยุดชะงักลงราวกับว่าไม่อาจต้านทานได้อีกต่อไป พวกมันแหลกสลายลงแห่งแล้วแห่งเล่า ในขณะเดียวกัน กระแสพลังไร้จุดจบก็เข้าปกคลุมฉู่โม่วราวกับว่าจะทำให้เขาเหลือเพียงแค่ไอเลือด

ก่อนใบมีดแหลมคมจะเข้ามาถึงร่างกาย พลังอหังการก็เดินทางมาถึงก่อนแล้ว

“ฟัน!”

เมื่อเห็นดังนั้น ฉู่โม่วก็หรี่ตาลง ก่อนจะลืมตาฉายแววราวกับไฟลุกโชนออกมาในทันใด

ตูม!

รอบกายเขา กระแสพลังแปรปรวนเดือดพล่านพลันก่อตัวขึ้นและเจตจำนงกระบี่แผ่ซ่านออกไปในท้องฟ้า พลังสังหารน่าหวาดกลัวเป็นราวกับพลังที่จะกำจัดดวงอาทิตย์แผดเผาเหนือสวรรค์ทั้งเก้าแม้แต่ห้วงมิติและกาลเวลาก็ดูจะกลับกลายเป็นเศษเสี้ยวแห่งความโกลาหลอีกครั้ง

กร๊อบ!

หลังจากนั้น เจตจำนงกระบี่นับไม่ถ้วนก็อัดแน่นไปทั่วทุกอณูอากาศ พวกมันรวมตัวกันและกลับกลายเป็นปราณกระบี่ไร้ขอบเขตขนาดกว่าหลายกิโลเมตร

พลังปราณกระบี่เหยียดยาวข้ามผืนฟ้าไปเหนือศีรษะของฉู่โม่ว

“ทำลาย!”

เสียงคำรามดังขึ้น

ฉู่โม่วกำกระบี่เล่มยาวแน่นและฟันออกไปในอากาศ

ด้วยการโจมตีนี้ ท้องฟ้าต้องแหลกสลายและผืนโลกต้องสั่นเครือ ด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์แห่งความโกลาหลไร้จุดสิ้นสุดพวยพุ่งออกไปทั่วทุกทิศทาง มันทำลายห้วงมิติและกาลเวลาทั่วทุกตารางเมตรภายในรัศมีกว่าหลายกิโลเมตร

และเหนือผืนฟ้า ปราณกระบี่ลึกลับเองก็ฟันลงมาด้วยเช่นกัน

ตูม!

สวรรค์และโลกสั่นสะท้าน ห้วงมิติและกาลเวลาเองก็เช่นกัน

ท่ามกลางผืนฟ้า ปราณกระบี่เฉียบคมและใบมีดแสนดุร้ายปะทะกันอย่างรุนแรง ตามมาด้วยเสียงระเบิดอันน่าตกตะลึง

หลังจากนั้น ห้วงมิติและกาลเวลาก็ระเบิดออก ก่อนจะตามมาด้วยเสียงกระบี่และใบมีดกระทบกัน

ในตอนแรกพวกมันเป็นแค่เสียงแผ่วเบา แต่แล้วมันก็ดังขึ้นและดังขึ้น

ท้ายที่สุด มันก็เป็นราวกับสายฟ้าฟาดและส่งเสียงโครมครามออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน

มันดังจนผู้ปลุกพลังคนอื่น ๆ ในสนามรบอดหันไปมองตามไม่ได้

“นั่นมัน…”

ในตอนนั้นเอง สายตาของชายชราสามตาก็ต้องหยุดชะงักราวกับว่ามองเห็นสิ่งน่าเหลือเชื่อเหนือจินตนาการ

แล้วเสียงระเบิดลูกใหญ่ก็ปะทุออกมาท่ามกลางห้วงมิติและกาลเวลา

แล้วปราณกระบี่ขนาดมหึมาก็เผยตัวออกมาจากระเบิดลูกนั้นราวกับว่าได้ทะลุผ่านสวรรค์ทั้งเก้าลงมายังฟ้าเหนือโลก แล้วมันก็พุ่งตรงผ่านชั้นห้วงมิติและกาลเวลาในชั่วพริบตาไปโจมตีร่างลวงตาของวานรยักษ์โบราณในทันที

กร๊อบ!

ตูม!

คลื่นพลังแสนโหดเหี้ยมดาหน้าเข้ามาราวกับว่าจะเผาผลาญทุกสิ่งและสวรรค์ทั้งเก้าให้เป็นจุณ

หลังจากนั้น กระแสคลื่นพลังกว้างใหญ่ก็ปะทุออกมาจากปราณกระบี่ ทำให้ทั่วทั้งร่างกายของวานรโบราณตั้งแต่หว่างคิ้วไปจนถึงเกิดรอยแยกขนาดใหญ่ แล้วร่างลวงตาของวานรยักษ์ก็ระเบิดออกในทันที

ฟุ่บ!

ในขณะเดียวกัน เมื่อร่างลวงตาของวานรโบราณถูกทำลาย ร่างกายของหยางเฉินเองก็กระเด็นถอยหลังไปไกลกว่าหลายร้อยเมตร

“เป็นไปได้ยังไงกัน?”

สายตาของหยางเฉินในตอนนี้เต็มไปด้วยความหวาดผวาจากจิตใจจนพูดตะกุกตะกัก

เขาไม่คาดคิดเลยว่าฉู่โม่วจะทรงพลังถึงขนาดนี้

แม้ว่าจะใช้พลังศักดิ์สิทธิ์แห่งเผ่าสามตาแล้ว เขาก็ยังไม่สามารถกำราบฉู่โม่วได้ กลับกัน ร่างของวานรโบราณยังระเบิดออกเป็นชิ้นเล็กน้อยชิ้นน้อยภายในกระบี่เดียว

วานรตัวนั้นคือสัตว์อสูรที่เป็นบรรพชนแห่งเผ่าสามตา

แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่ร่างลวงตา พละกำลังของมันก็เหนือยิ่งกว่าที่ผู้ปลุกพลังขั้นจักรพรรดิวิถียุทธ์ขั้นสูงทั่วไปจะสามารถต้านทานได้

แต่ผลลัพธ์ในท้ายที่สุดก็เหนือความคาดหมายของหยางเฉินเกินไปจริง ๆ

ในตอนที่หยางเฉินทั้งตกตะลึงและโกรธเกรี้ยวอยู่นั้น

ฉู่โม่วก็ก้าวออกมาข้างหน้าและใช้กระบวนท่าหมัดเทพรังสรรค์สามสิบหกชั้นฟ้า ทำให้รู้สึกราวกับว่าโลกกำลังหมุนไปรอบ ๆ ก่อนจะมุ่งหน้าไปหาหยางเฉินพร้อมหมัดปล่อยที่ถูกออกไป

ภายในกำปั้นนั้นเต็มไปด้วยคลื่นพลังร้ายกาจที่สามารถทำลายสวรรค์และโลกได้ มันเป็นราวกับพลังศักดิ์สิทธิ์ไร้เทียมทานและแผ่ซ่านออกมา ทำให้ทั่วทั้งสวรรค์ทั้งเก้าต้องสั่นไหว

“ฉู่โม่ว คิดว่าฉันจะกลัวแกหรือไง?”

เมื่อเห็นภาพนี้ ฝ่ายหยางเฉินก็ฉายแววตาโกรธแค้นมาพร้อมแผดเสียงลั่น

และแทนที่จะถอยหนี เขากลับพุ่งตัวออกมาข้างหน้า

ในฝ่ามือของเขาราวกับว่ามีผนึกขนาดมหึมาก่อตัวขึ้นและมีพลังบีบอัดรุนแรงปะทุออกมา ดูราวกับว่ามันสามารถบีบอัดห้วงมิติและกาลเวลาได้ มันคือคลื่นพลังที่จะทำให้ทุกสิ่งมีชีวิตต้องขาดอากาศหายใจตายจนหมดสิ้น

ผนึกมายาทะยานข้ามผืนฟ้า

การโจมตีของหยางเฉินราวกับเปลี่ยนแปลงเป็นภูเขาโบราณศักดิ์สิทธิ์ขนาดมหึมาอันน่าอัศจรรย์ มันเต็มไปด้วยกลิ่นอายน่าเกรงขาม พุ่งทะยานข้ามสวรรค์ และถาโถมลงมายังศีรษะของฉู่โม่ว

ตูม!

ท้องฟ้าและผืนดินสั่นเครือขณะที่พลังศักดิ์สิทธิ์พลุ่งพล่านไปมาราวกับว่าจะทำลายทุกสรรพสิ่ง พลังศักดิ์สิทธิ์ไร้ขอบเขตปะทุออกมาทำให้ห้วงอากาศภายในรัศมีกว่าหลายสิบกิโลเมตรต้องสั่นสะท้านและส่งเสียงคำราม

และในตอนนี้ สายตาของฉู่โม่วก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย

ลมหายใจของเขายังคงสงบนิ่งและสีหน้าก็ยังไม่แปรเปลี่ยนเลยสักนิด เขาแค่เงื้อหมัดขึ้นมาอีกครั้ง

หลังจากนั้น หมัดเทพรังสรรค์สามสิบหกชั้นฟ้าก็ระเบิดออกมาพร้อมกับพลังศักดิ์สิทธิ์สว่างไสว มันปะทะเข้ากับผนึกมายาที่กำลังตรงเข้ามาในทันที แล้วท้องฟ้าเบื้องบนก็ต้องเผชิญกับเสียงระเบิดสะท้านโลกอันน่าเหลือเชื่อ

กระแสพลังอันแข็งแกร่งทำให้ห้วงมิติและกาลเวลาภายในรัศมีกว่าหลายสิบกิโลเมตรระเบิดกระจุย

พร้อมกันกับภูเขาโบราณศักดิ์สิทธิ์ขนาดยักษ์ทั้งแปดเบื้องล่างที่เริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง