ในขณะที่ผมกำลังเลี้ยวซ้ายตรงหัวมุมถนน อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง เดินสวนมา และใช่...เราเดินชนกันอย่างแรง แต่ไม่ได้แรงถึงขนาดล้มลุกคลุกคลานอะไรอ่ะนะ เธอคนนั้นมองหน้าผม ยิ้มหวาน ซึ่งก็ไม่รู้ยิ้มทำไม

               “เธอออกมาช้าไปสองวินาทีนะ”

               เธอคนนั้นพูดจบก็แตะข้อมือที่โผล่พ้นเสื้อของผม ฉับพลันผมรู้สึกเย็นวูบอย่างไม่ทราบสาเหตุ...พอรู้สึกตัวอีกที ก็เห็นบางอย่างตกลงมาจากฟ้า มายังจุดที่ผมยืนอยู่...บางอย่างที่ใหญ่ และมีรูปทรงเหมือน...ชักโครก...

            ชักโครกที่พุ่งลงมาหาผม ผมไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แค่รู้สึกตัวเหมือนผมจะลอยได้ ไม่ใช่ลอยออกมาทั้งตัวหรอกนะ อาจจะออกมาแค่ส่วนที่คนส่วนใหญ่เรียกว่าวิญญาณ...ทำไมผมถึงคิดอย่างนั้นน่ะเหรอ...ก็ผมยังเห็นร่างตัวเองยืนอยู่ตรงนั้น ตรงจุดที่ชักโครกร่วงลงมา และเพียงเสี้ยววินาทีทุกอย่างก็เละ...รวมถึงร่างผมด้วย

               โอ้พระเจ้า...บอกผมทีว่าผมไม่ได้ตายอย่างน่าอนาถขนาดนั้น คนอื่นเค้าตายกันอย่างไรนะ รถชน ไฟไหม้ น้ำท่วม แล้วดูผมสิ...ชักโครกตกใส่หัวน่ะเหรอ เห้อ...